Terug

Het verband tussen zittend personeel en gezondheidsproblemen

Eeuwenlang wisten onderzoekers dat er een verband bestond tussen zittend personeel en gezondheidsproblemen. In 1700 merkte bijvoorbeeld een Italiaanse arts, Bernardino Ramazini, op dat kleermakers, die zaten te werken, niet zo gezond waren als bezorgers, die liepen terwijl ze werkten (Ramazzini, 1713). Generaties later toonde een Brits onderzoek (Morris & Crawford, 1958) aan dat hart- en vaatziekten minder frequent en minder ernstig waren onder busconducteurs en postbodes dan onder buschauffeurs en telefonisten, die vaker zittend werk verrichten.

Recente onderzoeken Hamilton

Recente onderzoeken van Hamilton zijn gefocust op hoe biologische systemen functioneren, door de regulatie van bloedglucosespiegels en metabolismeverschillen te meten van dieren en mensen die zich bezighouden met sedentair gedrag (duur van fysieke inactiviteit) in vergelijking met degenen die gemeenschappelijke niveaus van activiteit ervaren tijdens wakkere uren.

De resultaten voegden een nieuw gewicht toe aan wat algemeen bekend is geworden sinds de dagen van Ramazini: dat inactiviteit op kantoor en thuis een significant negatief effect kan hebben op de menselijke fysiologie. De onderzoeksresultaten ondersteunen het idee dat beweging gedurende de dag, terwijl je zit, loopt of staat, van cruciaal belang is voor het behoud van je welzijn (alles van minder repetitieve bewegingsblessures tot verminderde gewichtstoename), het bevorderen van concentratie, focus en het verhogen van de productiviteit (DeRango et al. , 2003).

Experts zoals Donald D. Harrison (Harrison et al., 1999) weten dat er niet één beste houding is. In plaats daarvan is het veranderen van houding de sleutel tot succes. BakkerElkhuizen gelooft dat het beïnvloeden van werkplek en werkgedrag kan helpen om werknemers in beweging te houden. Dit zal de prestaties en het welzijn helpen verbeteren, zeker om een deel van de schade te compenseren die wordt veroorzaakt door de sedentaire levensstijl die veel werknemers tijdens niet-werkuren bezigen. Aangezien sedentair gedrag een onafhankelijke risicofactor is voor verhoogde ziektecijfers (Katzmarzyk et al., 2009), kan dit resulteren in minder verlies van de totale workforce van een organisatie door verzuim. Belangrijker is dat het werknemers kan helpen om gedurende de werkdag meer gefocust en productiever te zijn.